Muffins
Door: Marijn en Zwanita
Blijf op de hoogte en volg Marijn en Zwanita
31 Januari 2012 | Nieuw Zeeland, Wanaka
We gingen op bezoek bij Jan en Gerda. Nee, niet persoonlijk Jan en Gerda hebben het aardig voor elkaar. Ze bezitten een zalmkwekerij hier in Nieuw-Zeeland. Hun zalm kan je kopen in de supermarkt, maar je hebt ook de mogelijkheid om de zalmen zelf uit het water te vissen. Het leek ons wel wat om zelf gevangen zalm te eten en dus gingen wij bij deze oud-Hollandse mensen op bezoek. Geen entreekosten en ook het gebruik van de visspullen is gratis. De enige regel is dat je moet kopen wat je vangt. Na een tijdje had Marijn een aardig zalmpje te pakken en was het mijn beurt om een grotere te vangen ;-) We lieten deze twee zalmen roken en konden er vervolgens vier keer heerlijk van eten.
Hoe kan je toch nog te vroeg weg zijn? Vijf dagen zijn we aan het strand in de Golden Bay gebleven, maar op de dag dat we net waren vertrokken, spoelden de walvissen aan. Twee keer eerder deze zomer hoorden we het via het nieuws en we hadden gehoopt dat de derde keer tijdens ons verblijf aan de Golden Bay zou zijn. Aan het uiterste puntje in het Noord-Westen van het Zuidereiland (Farewell Spit) is het erg ondiep. Walvissen zwemmen de vissen achterna tijdens vloed, maar omdat het water hier razendsnel zakt, zodra het eb wordt, komen de walvissen regelmatig vast te zitten. Bussen met vrijwilligers komen dan naar Farewell Spit om de walvissen te redden. Vele van die vrijwilligers zijn toeristen. Ze houden de walvissen nat door emmers water te halen om na een paar uur afgewisseld te worden door andere vrijwilligers. Dit gaat zo door, totdat het weer vloed is en de walvissen weer de zee op kunnen zwemmen. Het gaat hier om tientallen walvissen, waarvan ook tientallen het niet overleven, maar door de hulp van vrijwilligers velen gelukkig wel. Wij hadden best een dagje willen helpen. Helaas waren we al vertrokken en hoorden we het dus te laat.
Onze reis verliep verder langs de Westkust waar we een zeehondenkolonie bezochten. Heel schattig om vooral de kleine zeehondjes te zien. Een stuk verder langs de Westkust bekeken we de 'Pancake rocks'. Dit zijn rotsen die door de kracht van de zee op een bijzondere manier zijn uitgesleten en net op grote stapels pannenkoeken lijken. Tijdens de autoritten bezoeken we ook regelmatig een café voor een bakje koffie. Soms laten we ons verleiden door de muffins die ze echt bij elk café hebben. Toch zijn ze bij elk café weer anders, want het zijn altijd homemade muffins. Van hartig tot zoet. Met ui, bacon en kaas, gerookte zalm of gewoon heel veel chocola, het kan hier allemaal. Soms nog warm en van groter tot megagroot. We hebben ons afgevraagd of we in Nederland zulke grote muffinvormen zouden kunnen vinden. We betwijfelen het en hebben dus maar besloten dat we hier grote muffinvormen aan moeten schaffen voor thuis. Thuis kunnen we dan de soorten muffins uitproberen waar we hier niet aan toekomen, want als we twee verschillende bestellen en beide delen en dat regelmatig doen dan nog zijn er teveel soorten om ze allemaal te proberen. Wel lekker hoor ;-)
Van de warmte kwamen we in kouder gebied. Het gebied van de gletsjers. Helemaal niet het plekje voor Marijn, want hij zit niet voor niets in de Nederlandse winter hier in de zomer. Zelf leek het mij wel een bijzondere ervaring om een gletsjertocht aan te gaan en daarom maakten we hier een stop. Voordat ik de toch maakte, liepen we eerst samen een wandeling tot de gletsjer. Dan had Marijn hem toch maar mooi gezien. Langs een riviertje waar stukken ijs in dreven die naar beneden waren gevallen liepen we tot de voet van de gletsjer. Een dag later (na een hele koude nacht in de tent) was het mijn beurt om erop te gaan. Wel met een gids, want zonder zou te gevaarlijk zijn. Ingepakt met een regenjas, regenbroek, muts, wanten en speciale wandelschoenen met ijzers eronder begon ik aan deze bijzondere tocht. Het was een hele ervaring om zo over het ijs te lopen en over (kleine) scheuren heen te stappen. Af en toe kwamen we bij mooie stukjes blauw ijs, maar helaas is het meeste ijs wit geworden, doordat het in de zon smelt en grijs door de rotsstenen en gruis. De gids hakte een pad voor ons uit en vertelde ons precies waar we wel konden komen en waar niet, omdat het op sommige plekken te gevaarlijk zou zijn. Helaas scheen de zon deze dag niet, het regende zelfs. Na een paar uur op de gletsjer was het dan ook redelijk koud geworden, maar het was zeker de moeite waard om deze uitdaging aan te gaan.
Inmiddels zijn we de berg overgetrokken, wat overigens een prachtige autorit was. Aan deze kant van de berg is het weer heerlijk warm. Wel apart hoor, 's ochtends vertrek je in lange broek uit het gletsjergebied en halverwege de autorit kan je je niet meer voorstellen dat je die lange broek nodig had en wil je maar wat graag je korte broek weer aan. We zitten nu in een gebied met prachtige bergen en meren en in de verte zien we nog steeds de sneeuwtoppen. De komende dagen zullen we hier blijven. Voor de verandering niet in de tent, maar in een cabin. Het is een klein gezellig hutje. Hoewel we vanaf deze plaats ook uitzicht hebben over de bergen kan ik me zomaar voorstellen dat we ook nog wel op een terrasje met goed uitzicht zullen zitten met een bakje koffie en waarschijnlijk weer een nieuw soort muffin!
Hoe kan je toch nog te vroeg weg zijn? Vijf dagen zijn we aan het strand in de Golden Bay gebleven, maar op de dag dat we net waren vertrokken, spoelden de walvissen aan. Twee keer eerder deze zomer hoorden we het via het nieuws en we hadden gehoopt dat de derde keer tijdens ons verblijf aan de Golden Bay zou zijn. Aan het uiterste puntje in het Noord-Westen van het Zuidereiland (Farewell Spit) is het erg ondiep. Walvissen zwemmen de vissen achterna tijdens vloed, maar omdat het water hier razendsnel zakt, zodra het eb wordt, komen de walvissen regelmatig vast te zitten. Bussen met vrijwilligers komen dan naar Farewell Spit om de walvissen te redden. Vele van die vrijwilligers zijn toeristen. Ze houden de walvissen nat door emmers water te halen om na een paar uur afgewisseld te worden door andere vrijwilligers. Dit gaat zo door, totdat het weer vloed is en de walvissen weer de zee op kunnen zwemmen. Het gaat hier om tientallen walvissen, waarvan ook tientallen het niet overleven, maar door de hulp van vrijwilligers velen gelukkig wel. Wij hadden best een dagje willen helpen. Helaas waren we al vertrokken en hoorden we het dus te laat.
Onze reis verliep verder langs de Westkust waar we een zeehondenkolonie bezochten. Heel schattig om vooral de kleine zeehondjes te zien. Een stuk verder langs de Westkust bekeken we de 'Pancake rocks'. Dit zijn rotsen die door de kracht van de zee op een bijzondere manier zijn uitgesleten en net op grote stapels pannenkoeken lijken. Tijdens de autoritten bezoeken we ook regelmatig een café voor een bakje koffie. Soms laten we ons verleiden door de muffins die ze echt bij elk café hebben. Toch zijn ze bij elk café weer anders, want het zijn altijd homemade muffins. Van hartig tot zoet. Met ui, bacon en kaas, gerookte zalm of gewoon heel veel chocola, het kan hier allemaal. Soms nog warm en van groter tot megagroot. We hebben ons afgevraagd of we in Nederland zulke grote muffinvormen zouden kunnen vinden. We betwijfelen het en hebben dus maar besloten dat we hier grote muffinvormen aan moeten schaffen voor thuis. Thuis kunnen we dan de soorten muffins uitproberen waar we hier niet aan toekomen, want als we twee verschillende bestellen en beide delen en dat regelmatig doen dan nog zijn er teveel soorten om ze allemaal te proberen. Wel lekker hoor ;-)
Van de warmte kwamen we in kouder gebied. Het gebied van de gletsjers. Helemaal niet het plekje voor Marijn, want hij zit niet voor niets in de Nederlandse winter hier in de zomer. Zelf leek het mij wel een bijzondere ervaring om een gletsjertocht aan te gaan en daarom maakten we hier een stop. Voordat ik de toch maakte, liepen we eerst samen een wandeling tot de gletsjer. Dan had Marijn hem toch maar mooi gezien. Langs een riviertje waar stukken ijs in dreven die naar beneden waren gevallen liepen we tot de voet van de gletsjer. Een dag later (na een hele koude nacht in de tent) was het mijn beurt om erop te gaan. Wel met een gids, want zonder zou te gevaarlijk zijn. Ingepakt met een regenjas, regenbroek, muts, wanten en speciale wandelschoenen met ijzers eronder begon ik aan deze bijzondere tocht. Het was een hele ervaring om zo over het ijs te lopen en over (kleine) scheuren heen te stappen. Af en toe kwamen we bij mooie stukjes blauw ijs, maar helaas is het meeste ijs wit geworden, doordat het in de zon smelt en grijs door de rotsstenen en gruis. De gids hakte een pad voor ons uit en vertelde ons precies waar we wel konden komen en waar niet, omdat het op sommige plekken te gevaarlijk zou zijn. Helaas scheen de zon deze dag niet, het regende zelfs. Na een paar uur op de gletsjer was het dan ook redelijk koud geworden, maar het was zeker de moeite waard om deze uitdaging aan te gaan.
Inmiddels zijn we de berg overgetrokken, wat overigens een prachtige autorit was. Aan deze kant van de berg is het weer heerlijk warm. Wel apart hoor, 's ochtends vertrek je in lange broek uit het gletsjergebied en halverwege de autorit kan je je niet meer voorstellen dat je die lange broek nodig had en wil je maar wat graag je korte broek weer aan. We zitten nu in een gebied met prachtige bergen en meren en in de verte zien we nog steeds de sneeuwtoppen. De komende dagen zullen we hier blijven. Voor de verandering niet in de tent, maar in een cabin. Het is een klein gezellig hutje. Hoewel we vanaf deze plaats ook uitzicht hebben over de bergen kan ik me zomaar voorstellen dat we ook nog wel op een terrasje met goed uitzicht zullen zitten met een bakje koffie en waarschijnlijk weer een nieuw soort muffin!
-
30 Januari 2012 - 23:29
Pascal En Carine:
Ziet er schitterend uit o de foto's.
Wat bijzonder dat je in zo'n kort tijdsbestek zoveel verschil van klimaat hebt.
Vanavond is bij ons ook de eerste sneeuw gevallen en de komende nachten gaf onze piet Paulusma min 8 tot min 12 op.
Als jullie terug zijn komen we snel een keer het volledige fotoboek bekijken onder het genot van een austrlische muffin:)
Have fun!!
-
31 Januari 2012 - 06:44
Annemiek:
Lekker stoer Zwanita! -
31 Januari 2012 - 07:35
Oma:
Die aangespoelde walvissen hebben we uitgebreid op de tv gezien.
Het was een heel werk om ze nat te houden.
Jammer dat jullie er toen niet meer waren.
Waren jullie misschien nog in beeld gekomen. -
31 Januari 2012 - 07:57
Jolanda Mulder:
mmm... krijg helemaal trek in die muffins!
Het is nog geen 2-2-12, maar bij deze feliciteer ik je vast met je verjaardag!
Fijne dag!
Liefs, Jolanda -
31 Januari 2012 - 16:20
Rien En Adrie:
Wat maken jullie toch een geweldige reis en wat een ervaring doen jullie op. Nog een paar weken en dan zit deze reis erop. Geniet nog van de komende weken en van het mooie weer want hier in Nederland is het erg koud geworden! Brrr.. het vriest dat het kraakt de komende week wordt het -10 tot -15. En jullie zitten lekker in de zon, ik wil wel ruilen hoor! Zwanita, je viert daar je verjaardag en wij wensen jou en Marijn een heel fijne verjaardag. Ik stuur maar geen kaart maar ipv deze mail. Hartelijke groeten vanuit Nieuwpoort en ook namens je nichten de groetjes.
ps staat wel eluk hoor zo'n ijspak, houweel enz. maar nog leuker is het jullie zo te zien genieten. -
02 Februari 2012 - 00:02
Joeri:
Hoi Zwanita,
Hartelijk gefeliciteerd met je verjaardag. Tof avontuur in de bergen.
Groetjes -
02 Februari 2012 - 09:56
Linda:
hiep, hiep hoera! Zwanita van harte met je verjaardag, zo'n bijzondere maak je maar weinig mee!
Wij hebben zaterdag 28 januari om 11.36 uur een dochter gekregen! Ze heet Esther, weegt 3700 gram en is 52cm lang. Het is het mooiste meisje op deze aardbol!
X linda -
02 Februari 2012 - 14:46
Francien:
Zwanita vanuit een zeer koud Oostenrijk van harte gefeliciteerd en nog veel gezonde en fijne jaren toegewenst.Joop en Francien. -
02 Februari 2012 - 20:29
Dineke:
he meis van harte gefeliciteerd met je verjaardag enne geniet nog even tot later liefs ikke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
