Eindbestemming
Door: Marijn en Zwanita
Blijf op de hoogte en volg Marijn en Zwanita
14 Februari 2012 | Nieuw Zeeland, Christchurch
We hoorden wat geritsel achter ons en dachten dat het wel weer een vogeltje zou zijn. Nieuw-Zeelanders zijn trots op hun vogeltjes. Dat kan ook haast niet anders, want landdieren hebben ze niet. Oké, de schapen natuurlijk, maar deze zijn net als de koeien door Europeanen het land ingebracht, zodat (nieuwe) Nieuw-Zeelanders een boerenleven op konden bouwen. De Australiërs hebben de possums gebracht voor de huiden en verder zijn er vanuit Europa konijntjes gebracht, zodat ze konden leren jagen.Vroeger jaagden ze wel, maar dan op de moa. Helaas is deze grote loopvogel (groter dan een struisvogel) door overbejaging uitgestorven. Op kleine konijntjes jagen was net iets moeilijker en deze zijn dan gelukkig ook nog niet uitgestorven. Natuurlijk zwemt er wel leven in de grote oceanen rondom Nieuw-Zeeland, maar hun trots ligt vooral bij het vogelleven en dan met name de kiwi-vogel. Overal zie je standbeelden, souvenirtjes en reclameborden met kiwi-vogels, maar in levende lijve zijn ze niet te zien. Oké, ze zeggen 's avonds op bepaalde plekken in het donker als je veel geluk hebt. We hebben ze niet gezocht en dus ook niet gezien. Het geritsel achter ons bleek toch geen vogeltje te zijn, maar een egel! Goed, die hebben ze hier dus ook. Hij lijkt veel op onze egel, dus misschien ook wel door Europeanen meegenomen. Dit egeltje kwam even op verjaardagsvisite. We zaten namelijk op een terras om mijn verjaardag te vieren. We hadden het getroffen met het weer. Het was voor mij bijzonder om mijn verjaardag in een zomerjurk te kunnen vieren in plaats van een dikke winterjas.
Een paar dagen later zagen we zo'n zelfde egel langs de kant van de weg. Hij wilde graag oversteken, maar dat leek ons geen goed idee. Het was een vrij drukke weg en Nieuw-Zeelanders voelen zich vaak vrij stoer op de weg wat de snelheid niet omlaag brengt. Tot voor kort mocht je hier je rijbewijs op je 15e al halen (inmiddels hebben ze deze leeftijd toch maar omhoog gebracht naar 16). Naar onze mening zijn er nogal wat pubers zonder verantwoordelijkheidsgevoel die de weg onveilig maken. Voor ons al, dus laat staan voor de egel. We hebben op een haar na een ongeluk gemist, doordat zo'n broekie ons vergat voorrang te verlenen. Ook heeft onze huurauto een deukje opgelopen, terwijl deze geparkeerd stond. Dag eigen risico, jammer hoor! Goed, de egel moest dus geholpen worden, zodat het percentage landdieren niet nog lager uit zou komen en dus hebben we met een gebroken paal de egel naar de overkant gebracht, Wat een verantwoordelijkheidsgevoel voor zo'n schattig dier ;-)
Ondanks de pubers en het gemis van de dieren hebben we toch de laatste weken ook kunnen genieten van de prachtige landschappen in dit land. Toch maakten we eerst een heel ander uitstapje: Puzzling world. Verschillende kamers vol met gezichtsbedrog leek ons een interessant uitstapje en dat was het ook. Wat recht was, leek scheef en andersom. De techniek van de illusie van filmpje twee is gebruikt in de film van the Lord of the ring om zo grote en kleine mensen te creeeren. Ook gebruikmaken van het toilet in Romaanse stijl was een bijzondere ervaring ;-)
Terug naar de prachtige landschappen: De fjorden stonden nog op het programma! Een rit van 120 kilometer bracht ons naar Fjordland, in het Zuiden van Nieuw-Zeeland. Onderweg stopten we om bij meren de weerspiegeling van de bergen te zien. Ook kwamen we bij ijs, wat vreemd was, want het was gewoon echt warm. We maakten een wandeling bij de enorme fjorden en vervolgens reden we terug naar de camping.
Op die camping hadden we een bijzondere ontmoeting. Voor het eerst in een half jaar kwamen we bekenden van thuis tegen zonder afgesproken te hebben: Wendeline en Klara. We wisten dat ze in Nieuw-Zeeland zouden zijn, maar geen idee hoelang, welk eiland en hoe hun route zou verlopen en nu stonden ze opeens tegenover ons op de camping. Wat een toeval en wat gezellig. We deelden onze reiservaringen en kregen de volgende ochtend zelfs een ontbijtje aangeboden van Wendeline.
De dagen daarna reden we verder richting onze eindbestemming: Christchurch. Misschien niet the place to be, maar toch wel erg interessant om hier een kijkje te nemen. We zijn in de stad geweest, daar waar de aarbevingen heftig waren. Er wordt druk gewerkt om de stad weer netjes te krijgen en gebouwen van de schade te herstellen. Veel winkelpanden zijn niet meer bruikbaar en dus hebben ze een nieuwe winkelstraat gecreeerd met behulp van containers. Dit klonk erg armoedig, maar ze hebben dit leuk en eigenlijk best gezellig opgezet. We overnachten nu aan de andere kant van de stad, waar de gevolgen van de aardbeving bijna niet zichtbaar zijn.
Woensdagochtend (voor jullie dinsdagavond) vliegen wij vanaf Christchurch naar Hong Kong. Hier zullen we twee nachten blijven om vervolgens dan toch echt naar huis te komen. Zaterdagochtend verwachten wij te landen op Schiphol.
Een paar dagen later zagen we zo'n zelfde egel langs de kant van de weg. Hij wilde graag oversteken, maar dat leek ons geen goed idee. Het was een vrij drukke weg en Nieuw-Zeelanders voelen zich vaak vrij stoer op de weg wat de snelheid niet omlaag brengt. Tot voor kort mocht je hier je rijbewijs op je 15e al halen (inmiddels hebben ze deze leeftijd toch maar omhoog gebracht naar 16). Naar onze mening zijn er nogal wat pubers zonder verantwoordelijkheidsgevoel die de weg onveilig maken. Voor ons al, dus laat staan voor de egel. We hebben op een haar na een ongeluk gemist, doordat zo'n broekie ons vergat voorrang te verlenen. Ook heeft onze huurauto een deukje opgelopen, terwijl deze geparkeerd stond. Dag eigen risico, jammer hoor! Goed, de egel moest dus geholpen worden, zodat het percentage landdieren niet nog lager uit zou komen en dus hebben we met een gebroken paal de egel naar de overkant gebracht, Wat een verantwoordelijkheidsgevoel voor zo'n schattig dier ;-)
Ondanks de pubers en het gemis van de dieren hebben we toch de laatste weken ook kunnen genieten van de prachtige landschappen in dit land. Toch maakten we eerst een heel ander uitstapje: Puzzling world. Verschillende kamers vol met gezichtsbedrog leek ons een interessant uitstapje en dat was het ook. Wat recht was, leek scheef en andersom. De techniek van de illusie van filmpje twee is gebruikt in de film van the Lord of the ring om zo grote en kleine mensen te creeeren. Ook gebruikmaken van het toilet in Romaanse stijl was een bijzondere ervaring ;-)
Terug naar de prachtige landschappen: De fjorden stonden nog op het programma! Een rit van 120 kilometer bracht ons naar Fjordland, in het Zuiden van Nieuw-Zeeland. Onderweg stopten we om bij meren de weerspiegeling van de bergen te zien. Ook kwamen we bij ijs, wat vreemd was, want het was gewoon echt warm. We maakten een wandeling bij de enorme fjorden en vervolgens reden we terug naar de camping.
Op die camping hadden we een bijzondere ontmoeting. Voor het eerst in een half jaar kwamen we bekenden van thuis tegen zonder afgesproken te hebben: Wendeline en Klara. We wisten dat ze in Nieuw-Zeeland zouden zijn, maar geen idee hoelang, welk eiland en hoe hun route zou verlopen en nu stonden ze opeens tegenover ons op de camping. Wat een toeval en wat gezellig. We deelden onze reiservaringen en kregen de volgende ochtend zelfs een ontbijtje aangeboden van Wendeline.
De dagen daarna reden we verder richting onze eindbestemming: Christchurch. Misschien niet the place to be, maar toch wel erg interessant om hier een kijkje te nemen. We zijn in de stad geweest, daar waar de aarbevingen heftig waren. Er wordt druk gewerkt om de stad weer netjes te krijgen en gebouwen van de schade te herstellen. Veel winkelpanden zijn niet meer bruikbaar en dus hebben ze een nieuwe winkelstraat gecreeerd met behulp van containers. Dit klonk erg armoedig, maar ze hebben dit leuk en eigenlijk best gezellig opgezet. We overnachten nu aan de andere kant van de stad, waar de gevolgen van de aardbeving bijna niet zichtbaar zijn.
Woensdagochtend (voor jullie dinsdagavond) vliegen wij vanaf Christchurch naar Hong Kong. Hier zullen we twee nachten blijven om vervolgens dan toch echt naar huis te komen. Zaterdagochtend verwachten wij te landen op Schiphol.
-
13 Februari 2012 - 22:03
Jacqueline Durinck:
Hoi, jammer dat er een eind aan jullie reis komt. Ik heb genoten van de verhalen. Nog veel plezier de laatste dagen in Nieuw-Zeeland.
Groetjes, Jacqueline -
14 Februari 2012 - 00:40
RonalD:
Heel leuk om jullie te volgen en de foto's te bekijken. Het kan niet anders dan een geweldige reis geweest zijn. Voor straks goeie reis terug en tot ziens!
Groeten uit een koud (-20) Québec. -
14 Februari 2012 - 06:50
Jolanda Mulder:
Goede reis terug! En tot snel! -
14 Februari 2012 - 08:47
Rien En Adrie:
wij wensen jullie een goede reis terug! Enne...het is nu hier niet meer zo koud ( +3 gr) maar toch wel een groot verschil met daar. En voor straks: welkom terug in Holland. -
14 Februari 2012 - 18:06
Francien:
Ook aan dit avontuur komt een einde...... Een heel goede reis terug naar dit kleine landje, Opa en Francien. -
16 Februari 2012 - 21:17
Peter Messemaker:
Het was ontzettend leuk om jullie verhalen te lezen. Helaas komt aan dit avontuur een eind. Misschien een mooi begin om aan het volgend avontuur te beginnen. De marathon.
Zoals jullie weten zijn al weer bezig met de voorbereiding voor de marathon.
Zondag kunnen jullie nog even uit rusten, maar dinsdag verwachten wij jullie toch wel weer bij de trainingen.Jullie hebben genoeg stof om tijdens te trainingen en tijdens de marathon over te praten.
Een hele goede terug reis naar nederland en het het is hier overdag een graad of 6.
Groetjes Peter
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
