The Top End

50% van de inwoners in deze stad is jonger dan 30 jaar en in dit is de stad waar het meeste bier wordt gedronken ter wereld (tenminste dit wordt beweerd). Vraag een Australiër (of een toerist) over welke stad we het hebben en ze weten het allemaal: Darwin. Darwin is de meest Noordelijk gelegen stad van Australië. 100.000 inwoners. In 1974 nog met de grond gelijk gemaakt door de cycloon Tracy, daarna modern weer opgebouwd. Afgelopen week is ons busje (met ons natuurlijk) in deze stad aangekomen. Hiermee hebben wij dan ook onze eerste mijlpaal bereikt. Na bijna 8000 km afgelegd te hebben door vrijwel alleen maar natuur hebben we West Australië (de grootste staat van Australië) achter ons gelaten. Darwin is de hoofstad van de staat Northern Territory. De staat “where the big green crocs meet the big red rocks”. Onze eerste krokodil hebben we dan ook al gezien. De grote rode rotsen in het hart van Australië hopen we over ruim een week te zien. Vanuit Darwin zullen we namelijk recht naar beneden rijden, dwars door het rode hart.
Eerder deze week bezochten we het Litchfield National Park. Opnieuw weer een schitterend park. Inmiddels merken jullie, na het lezen van al onze verslagen vast op dat Australië vol zit met nationale parken. Dit moet je niet zien als parken waar het barst van de toeristen, maar het zijn parken met wilde natuur. Van elk stuk mooi natuur maakt Australië een nationaal park. Nationale parken zijn beschermd en op deze manier voorkomt de overheid dat deze stukken natuur ooit aangetast zullen worden door industrie of bebouwing. Australië is terecht trots op deze stukken natuur. Litchfield is veel groener dan de parken in West-Australië. We zitten nu dan ook in een tropisch klimaat. In Darwin is het het hele jaar warm. Ze kennen hier het droge en het natte seizoen. Binnen enkele weken begint het regenseizoen. West-Australië was net als hier erg droog. Toch stroomden, zo aan het einde van het droge seizoen nog vele watervallen in het Litchfield nationaal park. In het regenseizoen valt er ongelooflijk veel regen. We zijn in dorpjes geweest die eerder dit jaar geheel onder water hebben gestaan. Gewoon bizar om te horen en lezen hoe hoog het water dit jaar heeft gestaan. Het heeft ons ook verbaasd dat we rond februari steeds nieuwsberichten hoorden over de overstromingen in de staat Queensland, maar over West en Noord-Australië niets verteld werd. Veel parken worden in het regenseizoen elk jaar gesloten simpelweg, omdat ze dan niet meer begaanbaar zijn. Uiteraard zorgen wij ervoor dat we voor de eerste buien the top end verlaten hebben. Nu genieten we even van uit eten gaan en menselijke gezelligheid. Uiteraard hebben we de afgelopen weken ook veel mensen gesproken, maar steden met restaurantjes en winkeltjes kom je niet veel tegen. Gisteren hebben we de Oostenrijkers ook weer ontmoet en dit keer hebben we niet op een camping, maar samen in een restaurant gegeten.